Παναγία Φιδιώτισσα
Στις ρίζες ενός καμένου δέντρου στο χωριό Μαρκόπουλο της νότιας Κεφαλονιάς βρέθηκε ακουμπισμένη μια πολύ όμορφη εικόνα της Παναγίας. Στο σημείο εκείνο χτίστηκε λίγο καιρό αργότερα από τους χωρικούς η εκκλησία, κι έτσι τοποθέτησαν την Παναγία μέσα σε ένα ωραίο εικονοστάσι. Έπειτα χτίστηκε μοναστήρι γυναικών, όπου οι μοναχές προσεύχονταν καθημερινά στην Παναγία Προστάτη τους, όπως και την ημέρα που συνέβη το θαύμα. Πειρατές και κουρσάροι που τότε θέριζαν το Ιόνιο είχαν βάλει στόχο να λεηλατήσουν το μοναστήρι, πράγμα που δεν έγινε, διότι οι προσευχές των μοναχών εισακούστηκαν και πλήθος φιδιών περικύκλωσε το μοναστήρι, τρέποντας τους πειρατές σε άτακτο φυγή. Από τον επόμενο χρόνο έως σήμερα τα φιδάκια κάνουν σταδιακά την εμφάνισή τους από τις 6 Αυγούστου – ημέρα Μεταμορφώσεως του Σωτήρος – και την παραμονή της Κοιμήσεως αυξάνονται υπερβολικά. Βρίσκονται στην εικόνα της Παναγίας και στον Εσταυρωμένο, άλλα στους άρτους της αρτοκλασίας, ενώ τα περισσότερα κυκλοφορούν ανάμεσα στους πιστούς, στα προσκυνητάρια και τα στασίδια, δίνοντας έναν τόνο εδεμικό, αφού στην Εδέμ οι πρωτόπλαστοι ζούσαν αδελφωμένοι με τα ζώα. Είναι γκρίζα, λεπτά, μικρότερα του ενός μέτρου, ενώ στο πλατύ τους κεφάλι και στην άκρη της λεπτής τους γλώσσας σχηματίζεται ένας μικρός σταυρός. Φεύγοντας ο Δεκαπενταύγουστος αναχωρούν και τα φίδια. Η εμφάνισή τους είναι καλό σημάδι για το νησί, κάτι που δεν έγινε το 1940 και το 1953, χρονιές που το νησί δοκιμάστηκε από σεισμούς.