Πάνω από το 80% των λοιμώξεων στα παιδιά αφορούν σε λοιμώξεις ανωτέρου αναπνευστικού. Αυτό σημαίνει οξεία φαρυγγοαμυγδαλίτιδα, αδενοειδίτιδα (φλεγμονή των αδενοειδών εκβλαστήσεων), οξεία μέση ωτίτιδα, εκκριτική ωτίτιδα.
Στην πλειονότητά τους πρόκειται για ιογενείς λοιμώξεις.
Τι συμπτώματα εμφανίζει το παιδί;
Τις περισσότερες φορές υπάρχει εμπύρετο, φαρυγγαλγία, δυσκαταποσία, ωταλγία, ρινική συμφόρηση, ρινική καταρροή, οπισθορινικός κατάρρους, βήχας, ροχαλητό, σε ορισμένες περιπτώσεις άπνοια στον ύπνο, βαρηκοΐα.
Η μεγάλη συχνότητα των λοιμώξεων αυτών προκαλεί χρονιότητα της συμπτωματολογίας.
Χαρακτηριστικό φαινόμενο είναι ότι μόλις το παιδί περνά μια λοίμωξη στη συνέχεια ακολουθεί μια άλλη, με αποτέλεσμα οι γονείς απελπισμένα να αναφέρουν ότι συνεχώς το παιδί είναι άρρωστο, τουλάχιστον κάθε 15 ημέρες για 1 εβδομάδα την κάθε φορά κυρίως κατά τους χειμερινούς μήνες, λόγω συνωστισμού σε παιδικούς σταθμούς, σχολεία και γενικά κλειστούς χώρους.
Πέρα από την ταλαιπωρία την οποία υφίστανται τα παιδιά και οι εργαζόμενοι γονείς φυσικά, υπάρχει και ένα άγχος για τη μεγάλη συχνότητα λήψης αντιβιοτικών.
Οι επαναλαμβανόμενες λοιμώξεις συχνά δημιουργούν επιπλοκές, όπου τις περισσότερες φορές αυτό σημαίνει μικροβιακή επιμόλυνση και επομένως την ανάγκη χορήγησης αντιβιοτικού. Η επαναλαμβανόμενη χορήγησή τους μειώνει σημαντικά και τη δραστικότητά τους.
Οι επαναλαμβανόμενες λοιμώξεις συχνά δημιουργούν επιπλοκές, όπου τις περισσότερες φορές αυτό σημαίνει μικροβιακή επιμόλυνση και επομένως την ανάγκη χορήγησης αντιβιοτικού. Η επαναλαμβανόμενη χορήγησή τους μειώνει σημαντικά και τη δραστικότητά τους.