- Μόσχος δέ ποτε πρὸς τὴν ἔλαφον εἶπε· Σὺ τῷ μεγέθει μείζων κυνῶν ὑπάρχεις
- καὶ ταχινή τε καὶ πρὸς δρόμον ὀξεῖα· κέρατα δὲ σὺ πρὸς ἄμυναν κατέχεις.
Τί δέ, ὦ μῆτερ, οὕτω φοβῇ τοὺς κύνας; Ἡ δὲ πρὸς αὐτὸν οὕτως ἔφη γελῶσα·
Ὅτι μὲν ἐγὼ ταῦτα πάντα κατέχω εὖ οἶδα σαφῶς καὶ γινώσκω, ὦ τέκνον·
ἐπὰν δὲ κυνὸς ὑλακὴν ἐπακούσω, εὐθὺς σκοτοῦμαι καὶ τῇ φυγῇ κινοῦμαι.
Ὁ μῦθος δηλοῖ ὅτι ἀνθρώπους τοὺς φύσει δειλοὺς οὐδεμία παραίνεσις ἀνθρώπου ἐπιῤῥώννυσιν.
Μετάφραση Μύθου:
- Ένα ελαφάκι είδε τον πατέρα του κ τη μάνα του ότι φοβόντουσαν τα σκυλιά, και ρωτάει: πατέρα, εσύ είσαι πιο μεγαλόσωμος από τα σκυλιά, και ταχύτερος από αυτά. Επιπλέον έχεις κέρατα με τα οποία μπορείς χτυπώντας τους εχθρούς να αμύνεσαι. Γιατί λοιπόν φοβάσαι τα σκυλιά; Δεν θα έπρεπε να φοβάσαι καθόλου!
- - Καλά λες, παιδί μου, έχω όντως αυτά τα προτερήματα, εδώ που τα λέμε έχεις δίκιο, δεν θα έπρεπε να φοβάμαι, αλλά δεν μπορώ να το ελέγξω: όταν ακούω γάβγισμα σκυλιού, με πιάνει ένας πανικός κ το βάζω στα πόδια!
- Έτσι κι οι άνθρωποι, συχνά γνωρίζουν ότι ο φόβος είναι παράλογος αλλά δεν μπορούν να απαλλαγούν από αυτόν.
